Na terenie gminy Krzeszyce, we wsi Rudna, zachował się w dobrym stanie park dworski wraz z budynkami. Wieś Rudna położona jest na południowy wschód od Krzeszyc, przy szosie Sulęcin – Kołczyn, krzyżującej się z drogą krajową łączącą przejście graniczne w Kostrzynie nad Odrą i Poznaniem. Otoczenie wsi stanowi kompleks nadwarciańskich lasów położonych na wzgórzach morenowych.
Tereny podworskie znajdują się w północno-zachodniej części wsi, wraz z dziedzińcem i parkiem tworzą wspólny układ przestrzenny przylegający od południowej strony do niewielkiego jeziora. W skład zabudowań dworskich wchodzą: przebudowany budynek dworski, chlew, stodoła, kuźnia i obora. Na dziedziniec wjeżdża się wprost z głównej drogi wiejskiej. Przez park biegnie wyschnięty rów, dawniej doprowadzający wodę do stawu parkowego. Niestety sam staw jest też wyschnięty, ale nad stawem i rowem rosną olsze i wierzby, dzięki którym jesteśmy w stanie wyobrazić sobie dawną wspaniałość całego kompleksu. Kompozycję parku tworzą: polana położona w centralnej części parku, otwarta na północ w kierunku dziedzińca i na południe w kierunku jeziora. W zachodniej części między polną drogą a wyschniętym stawem rośnie zwarta grupa dębów. Na skraju grupy drzew rosnącej od strony dziedzińca znajduje się dawna kuźnia. W parku został zachowany pierwotny układ ścieżek i drzew. Na terenie parku znajdują się dwa pomniki przyrody, są to dęby szypuł
kowe o obwodach pnia – 450 i 500 cm.
Architektonicznym dopełnieniem kompozycji parku jest kościół z XVII wieku położony na północnym krańcu jeziora, o konstrukcji ryglowej z XIX-wieczną, murowaną wieżą. Budynek sakralny jest zbudowany w formie prostokątnej bryły z dwuspadowym dachem, ściętym od wschodu, osadzonej na kamiennym cokole. Dawny ołtarz, ozdobiony herbami Waldowów, został na początku XIX wieku zastąpiony amboną.
Kolejnymi obiektami architektonicznymi, które warto zobaczyć są świątynie. Ciekawym zabytkiem jest filialny kościół w Przemysławiu pod wezwaniem Chrystusa Króla. Kościół zbudowano w 1786 r. Pierwotnie była to budowla szachulcowa, wzniesiona na kamiennym otynkowanym cokole. Posiada dwie przybudówki na zakrystię i przedsionek, nad który wznosi się wieża, którą nakryto ośmiobocznym hełmem, zwieńczony chorągiewką pogodową i krzyżem joannickim. W 1978 roku kościół został przebudowany i w obecnej chwili jest budynkiem murowanym. Na pierwotne wyposażenie wnętrza składał się ołtarz ambonowy, organy, rzeźbiona loża panów i pojedyncze stalle. O dwa lata starszy od kościoła jest barokowy dzwon odlany przez firmę ludwisarską braci Fischer z Chojny. Dzwon ten zachował się do dnia dzisiejszego. Budynek pierwotnie był otoczony drzewami, z których zachowały się pojedyncze egzemplarze. Od wschodu kościół graniczy z dawnym zespołem pałacowo-parkowym. Niestety w chwili obecnej zachowały się jedynie fundamenty po pałacu i stodole. Budynek mieszkalny był parterowy z wysokim dachem naczółkowym i pochodził z końca XVIII wieku.
Innym zabytkiem wpisanym do rejestru kultury jest kościół filialny, rzymsko –katolicki p.w. św. Jana Chrzciciela w Muszkowie wraz z terenem przykościelnym. Kościół ten usytuowany jest w centralnej części miejscowości w bezpośrednim sąsiedztwie drogi wojewódzkiej nr 138. Wzniesiony został na miejscu wcześniejszej świątyni – jednak trudno określić rok budowy. Wiadomo, że w 1740r. dokonano remontu kościoła a w 1892r. dobudowano wieżę. Z wyposażenia należy wymienić dzwon spiżowy o średnicy 62 cm wykonany 1649r. przez ludwisarza z Frankfurtu nad Odrą, mechanizm zegarowy z trzema tarczami z XIX w, chrzcielnica, fisharmonia i inne drobne wyposażenia.
Wartą zainteresowania jest też wieś Kołczyn, leżąca nad Lubnią. Jes
t to wieś wielodrożnicza ze śladami osadnictwa średniowiecznego. Wiadomym jest, że początkowo Kołczyn należał do zakonu Templariuszy. W wiosce znajduje się XVIII - wieczny kościół parafialny pod wezwaniem św. Stanisława Kostki, szachulcowy, z równie wiekową drewnianą dzwonnicą, Dzwonnica w Kołczynie ponadto 6 domów szachulcowych z I połowy XIX w. Natomiast budynek XVII-wiecznego szachulcowego zajazdu, krytego strzechą z podcieniami został przeniesiony do skansenu w Ochli k. Zielonej Góry. Kołczyńska świątynia została wzniesiona w konstrukcji ryglowej i została założona na planie prostokąta o wymiarach 20,5 m x 10,5 m. Na osiach ścian podłużnych usytuowano 
dwie kwadratowe kruchty otwarte do wnętrza na całej szerokości. Zabytkowy kościół w Kołczynie. Bryłę nawy przykryto dachem czterospadowym a kruchty odrębnymi dachami dwuspadowymi. Wnętrze przykryte stropem belkowo-deskowym, obiegały empory usytuowane przy ścianach podłużnych. W narożniku południowo zachodnim mieściła się zakrystia wydzielona drewnianymi ściankami. Przy ścianie stał ołtarz ambonowy a we wnętrzach krucht znajdowały się schody prowadzące na empory. Natomiast w dzwonnicy umieszczono dzwony, które zachowały się do dziś.
